| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 13 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | สกุลุทายีปริพาชก |
| สถานที่ | พระเวฬุวัน กรุงราชคฤห์ |
| Link | จูฬสกุลุทายิสูตร |
จูฬสกุลุทายิสูตร เป็นพระสูตรในมัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระพุทธเจ้ากับปริพาชกชื่ออุทายิ ที่สำนักของปริพาชก อุทายิทูลถามว่า เหตุใดเหล่าสาวกของพระองค์จึงไม่ดูหมิ่นพระพุทธเจ้า และไม่แสวงหาศาสดาอื่น
พระพุทธเจ้าทรงอธิบายว่า สาวกไม่ดูหมิ่นและไม่แสวงหาศาสดาอื่น เพราะเหตุ ๕ ประการ ได้แก่ การที่พระองค์ทรงแสดงธรรมในด้าน: ๑. อธิศีล (ศีลยิ่ง): สอนให้มีความประพฤติบริสุทธิ์ ๒. อธิจิต (จิตยิ่ง): สอนให้เข้าถึงสมาธิและฌาน ๓. อธิปัญญา (ปัญญายิ่ง): สอนให้รู้แจ้งอริยสัจ ๔ และปฏิจจสมุปบาท ๔. วิมุตติญาณทัสสนะ (ความรู้เห็นในความหลุดพ้น): สอนให้บรรลุอรหัตผล และ ๕. ผลแห่งการปฏิบัติ: เหล่าสาวกได้ประจักษ์แจ้งในผลของการปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระองค์จริง
ด้วยเหตุนี้ เหล่าสาวกจึงมีความเลื่อมใส ไม่ทอดทิ้งพระองค์ และไม่แสวงหาศาสดาอื่น อุทายิปริพาชกได้ฟังดังนั้น จึงเกิดความเลื่อมใสและขอถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์เป็นสรณะ
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| ชีวกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พหุเวทนิยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พรหมายุสูตร | พระพุทธเจ้า |
| เสลสูตร ๓ | พระพุทธเจ้า |
| อปัณณกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหามาลุงกยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รัฏฐปาลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธนัญชานิสูตร | พระสารีบุตร |