| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 14 |
|---|---|
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระอานนท์ |
| สถานที่ | เขตกรุงสาวัตถี |
| Link | จูฬสุญญตสูตร |
จูฬสุญญตสูตร หรือ "สูตรว่าด้วยความว่างเปล่าขนาดสั้น" เป็นพระสูตรสำคัญในพระพุทธศาสนาที่พระพุทธองค์ทรงสอนหลักการเจริญภาวนาเพื่อเข้าถึงความว่างเปล่า (สุญญตา) อย่างเป็นลำดับขั้นตอน
เนื้อหาหลักคือการฝึกจิตให้พิจารณาเห็นความว่างเปล่าโดยการ "เพิกถอน" หรือ "มองเห็นถึงการไม่มีอยู่" ของสิ่งต่างๆ จากสภาพแวดล้อมที่หยาบไปสู่สภาพที่ละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น เริ่มจากการพิจารณาความว่างจากผู้คนในหมู่บ้าน ไปสู่ความว่างในป่า ความว่างในเรือนว่าง และก้าวเข้าสู่การพิจารณาความว่างจากอกุศลธรรมในฌานและสภาวะจิตที่สูงขึ้นตามลำดับ
เป้าหมายสูงสุดคือการเข้าถึง "สุญญตา" อันบริสุทธิ์ของจิตที่ว่างจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งปวง ได้แก่ ความโลภ ความโกรธ และความหลง อันเป็นทางนำไปสู่การหลุดพ้นจากทุกข์โดยสมบูรณ์ ไม่ใช่ความว่างเปล่าแบบสูญเปล่า แต่เป็นการเห็นตามความเป็นจริงว่าสรรพสิ่งว่างเปล่าจากความเป็นตัวตน ไม่เที่ยง และเป็นทุกข์
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พหุธาตุกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อานาปานัสสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| กายคตาสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สฬายตนวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธาตุวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ทักขิณาวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ฉฉักกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อินทริยภาวนาสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อนุปทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อิสิคิลิสูตร | พระพุทธเจ้า |