| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 14 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระภูมิชะ |
| สถานที่ | พระเวฬุวัน กรุงราชคฤห์ |
| Link | ภูมิชสูตร |
ภูมิชสูตร เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงอธิบายถึงเหตุผลที่การบำเพ็ญพรหมจรรย์หรือความเพียรพยายามทางจิตวิญญาณของบุคคลบางคนนำไปสู่ผลสำเร็จ ในขณะที่บางคนกลับไม่สำเร็จ แม้จะมีความเพียรอย่างเดียวกันก็ตาม
พระองค์ทรงยกอุปมาด้วยการพยายามบีบเอาน้ำมันจากสิ่งต่าง ๆ:
สาระสำคัญของภูมิชสูตรคือ การเน้นย้ำว่าความสำเร็จในการบำเพ็ญพรหมจรรย์นั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความพากเพียรอย่างเดียว แต่ต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของการละทิ้งกามคุณ ความยึดมั่นถือมั่น และการมีสัมมาทิฏฐิที่ถูกต้อง จึงจะนำไปสู่ความหลุดพ้นจากทุกข์ได้
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พหุธาตุกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อานาปานัสสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| กายคตาสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สฬายตนวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธาตุวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ทักขิณาวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ฉฉักกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อินทริยภาวนาสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อนุปทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อิสิคิลิสูตร | พระพุทธเจ้า |