| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 14 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | หมู่ภิกษุ |
| สถานที่ | พระเชตวัน กรุงสาวัตถี |
| Link | เทวทูตสูตร |
เทวทูตสูตร (Devadūta Sutta) เป็นพระสูตรสำคัญในพระไตรปิฎก หมวดมัชฌิมนิกาย ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงแสดงถึง "เทวทูต" หรือทูตของเทพเจ้า (ในที่นี้คือยมบาล) ที่มาเตือนมนุษย์ให้ตระหนักถึงความไม่เที่ยงของชีวิตและการกระทำของตน
เทวทูตที่ถูกกล่าวถึงในพระสูตรนี้มี 5 ประการ ได้แก่ 1. เด็กอ่อนที่ยังไร้เดียงสา (แสดงถึงวัยเยาว์ที่ผ่านไป) 2. คนชรา (แสดงถึงความแก่) 3. คนป่วย (แสดงถึงความเจ็บไข้) 4. นักโทษที่ถูกลงโทษ (แสดงถึงผลกรรมและวิบาก) และ 5. ศพ (แสดงถึงความตาย)
สาระสำคัญของสูตรนี้คือการเตือนให้มนุษย์ที่ได้พบเห็นเทวทูตเหล่านี้แล้ว ไม่ควรประมาทในการใช้ชีวิต ควรเร่งสร้างกุศล ละเว้นอกุศล และทำความดี เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับโลกหน้าและหนีพ้นจากทุกข์ หากผู้ใดเพิกเฉย ย่อมต้องได้รับผลกรรมที่ไม่ดี เป็นการเน้นย้ำเรื่องกรรมและผลของกรรมอย่างชัดเจน
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พหุธาตุกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อานาปานัสสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| กายคตาสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สฬายตนวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธาตุวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ทักขิณาวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ฉฉักกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อินทริยภาวนาสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อนุปทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อิสิคิลิสูตร | พระพุทธเจ้า |