เอสุการีสูตร

สรุปเนื้อหา เอสุการีสูตร โดยย่อ

เอสุการีสูตร เป็นพระสูตรสำคัญในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓ มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์.

พระสูตรนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระพุทธเจ้ากับพราหมณ์ชื่อเอสุการี ที่มีความเชื่อเรื่องความเหลื่อมล้ำทางวรรณะ โดยพราหมณ์เชื่อว่าวรรณะของตนประเสริฐสูงสุด.

พระพุทธเจ้าทรงชี้แจงว่า ความบริสุทธิ์และความประเสริฐของบุคคลไม่ได้ขึ้นอยู่กับชาติกำเนิด (วรรณะ) แต่ขึ้นอยู่กับการกระทำ (กรรม) และความประพฤติ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา.

ทรงเน้นย้ำถึงหลักความเท่าเทียมกันของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ในวรรณะใดก็สามารถบรรลุธรรมได้หากประพฤติชอบ และทรงปฏิเสธความเชื่อที่ว่าวรรณะเป็นเครื่องตัดสินคุณค่าของคน.

ใจความหลักคือการปฏิเสธระบบวรรณะ และเน้นย้ำว่าคุณค่าของคนอยู่ที่การกระทำและความบริสุทธิ์ทางใจ.