| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 14 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | หมู่ภิกษุ |
| สถานที่ | กรุงกุสินารา |
| Link | กินติสูตร |
กินติสูตร (Kinti Sutta) เป็นพระสูตรสำคัญที่ปรากฏในพระไตรปิฎก หมวดมัชฌิมนิกาย
มีเนื้อหาสาระสำคัญเกี่ยวกับการวางหลักเกณฑ์และวิธีปฏิบัติในการระงับข้อขัดแย้งหรือความเห็นต่างในหมู่ภิกษุสงฆ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องที่เกี่ยวกับพระธรรมและพระวินัย
พระพุทธองค์ทรงสอนหลักการพิจารณาสำคัญคือ ให้ดูว่าคำสอนหรือการกระทำนั้นๆ
1. นำไปสู่การลดละซึ่งกิเลส เช่น ความโลภ ความโกรธ ความหลง (คือ มุ่งคลายกำหนัด ไม่ใช่เพิ่มพูน)
2. นำไปสู่ความสงบ สันติ ความไม่ยึดมั่นถือมั่น และความเป็นไปเพื่อวิมุตติ (คือ มุ่งไม่ประกอบทุกข์ แต่ประกอบสุข)
กินติสูตรจึงเป็นหลักปฏิบัติที่สำคัญในการธำรงรักษาพระธรรมวินัยให้บริสุทธิ์ และรักษาความสามัคคีในหมู่คณะสงฆ์ เพื่อความมั่นคงและยั่งยืนของพระพุทธศาสนา
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พหุธาตุกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อานาปานัสสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| กายคตาสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สฬายตนวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธาตุวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ทักขิณาวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ฉฉักกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อินทริยภาวนาสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อนุปทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อิสิคิลิสูตร | พระพุทธเจ้า |