| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 14 |
|---|---|
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | หมู่ภิกษุ |
| สถานที่ | พระเชตวัน กรุงสาวัตถี |
| Link | สฬายตนวิภังคสูตร |
สฬายตนวิภังคสูตร เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงการจำแนก "อายตนะ" ซึ่งหมายถึงที่ประชุม หรือเครื่องต่อแห่งการรับรู้ เพื่อทำความเข้าใจในธรรมชาติของประสบการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านทวารทั้งหกอย่างละเอียดลออ
พระพุทธองค์ทรงจำแนกอายตนะออกเป็น ๑๘ หมวดใหญ่ ได้แก่ อายตนะภายใน ๖ (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ), อายตนะภายนอก ๖ (รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์), และวิญญาณ ๖ (จักขุวิญญาณ โสตวิญญาณ ฆานวิญญาณ ชิวหาวิญญาณ กายวิญญาณ มโนวิญญาณ) นอกจากนี้ยังรวมถึงการจำแนก ผัสสะ ๖, เวทนา ๖, และตัณหา ๖ ที่เกิดขึ้นตามมาจากการกระทบกันของอายตนะเหล่านี้
จุดประสงค์หลักคือให้ผู้ปฏิบัติเข้าใจการทำงานของขันธ์ ๕ และอายตนะอย่างถ่องแท้ เห็นแจ้งตามความเป็นจริงว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่ใช่ตัวตน เพื่อละความยึดมั่นถือมั่น นำไปสู่การปล่อยวางและการหลุดพ้นจากทุกข์ การจำแนกนี้จึงเป็นวิถีปฏิบัติอันประเสริฐที่นำไปสู่นิพพาน
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พหุธาตุกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อานาปานัสสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| กายคตาสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธาตุวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ทักขิณาวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ฉฉักกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อินทริยภาวนาสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อนุปทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อิสิคิลิสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สังขารูปปัตติสูตร | พระพุทธเจ้า |