| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 14 |
|---|---|
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระราหุล |
| สถานที่ | พระเชตวัน กรุงสาวัตถี |
| Link | จูฬราหุโลวาทสูตร |
จูฬราหุโลวาทสูตร เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงโอวาทแก่พระราหุล ผู้เป็นโอรสและสามเณร เพื่อเน้นย้ำถึงความสำคัญของความสัตย์จริงและการพิจารณาไตร่ตรองการกระทำของตน
หัวใจหลักคือการเน้นย้ำเรื่อง ความสัตย์จริง พระพุทธองค์ทรงอุปมาบุคคลผู้กล่าวเท็จว่าเหมือนภาชนะใส่น้ำที่คว่ำทิ้ง ไม่เหมาะสมที่จะได้ดื่มกินน้ำธรรม (เปรียบเหมือนพระธรรม)
นอกจากนี้ยังทรงสอนให้พระภิกษุสามเณร (และผู้ปฏิบัติธรรม) พึงพิจารณา การกระทำทางกาย วาจา และใจ ของตนเองอย่างละเอียดรอบคอบ ทั้งก่อนกระทำ ขณะกระทำ และหลังกระทำ โดยพิจารณาว่าการกระทำนั้นนำมาซึ่งโทษแก่ตนเอง ผู้อื่น หรือทั้งสองฝ่ายหรือไม่ หากมีโทษให้ละเว้น หากไม่มีโทษจึงกระทำหรือดำรงไว้
จุดมุ่งหมายคือการฝึกฝนจิตใจให้บริสุทธิ์ พัฒนาปัญญา และนำไปสู่ความหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พหุธาตุกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อานาปานัสสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| กายคตาสติสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สฬายตนวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธาตุวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ทักขิณาวิภังคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ฉฉักกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อินทริยภาวนาสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อนุปทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อิสิคิลิสูตร | พระพุทธเจ้า |