นครวินเทยยสูตร

สรุปเนื้อหา นครวินเทยยสูตร โดยย่อ

นครวินเทยยสูตร (หรือที่รู้จักในชื่อ วินเทยยสูตร) เป็นพระสูตรสำคัญในหมวดฉักกนิบาต อังคุตตรนิกาย ที่พระพุทธเจ้าทรงใช้อุปมาอุปไมยเพื่ออธิบายการปฏิบัติตนเพื่อเข้าถึงการหลุดพ้นจากทุกข์

ใจความสำคัญของสูตรนี้คือการเปรียบร่างกายของมนุษย์เป็นดุจ "เมือง" (นคร) ที่มีองค์ประกอบต่าง ๆ เพื่อเป็นเครื่องมือในการทำความเข้าใจการเจริญสติและภาวนา ดังนี้:

• เมือง (นคร): อุปมาถึงกายของบุคคล
• ประตูเมือง ๖ บาน: อุปมาถึงอายตนะภายนอก ๖ (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
• นายประตู ๖ คน: อุปมาถึงสติ (ความระลึกรู้) ที่คอยควบคุมและระมัดระวังการรับรู้ทางทวารทั้งหก
• พราหมณ์คฤหบดี: อุปมาถึงอริยสาวก (ผู้ปฏิบัติธรรม)
• ทูตผู้ฉับพลัน: อุปมาถึงสมถะและวิปัสสนา (ความสงบและปัญญาที่เห็นแจ้ง) ซึ่งเป็นเครื่องมือนำไปสู่การบรรลุธรรม
• จุดหมายปลายทางของทูต: อุปมาถึงพระนิพพาน (การหลุดพ้นจากกิเลสและทุกข์ทั้งปวง)

พระสูตรนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการเจริญสติ การสำรวมอินทรีย์ และการพัฒนาสมถะ-วิปัสสนา เพื่อให้เกิดปัญญาและบรรลุพระนิพพานในที่สุด