| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 11 |
| นิกาย | ทีฆนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | ท้าวเวสวัณ |
| สถานที่ | ภูเขาคิชฌกูฏ กรุงราชคฤห์ |
| Link | อาฏานาฏิยสูตร |
อาฏานาฏิยสูตร เป็นพระสูตรสำคัญในคัมภีร์ทีฆนิกาย พระไตรปิฎกภาษาบาลี จัดเป็นพระปริตรบทหนึ่งที่มีอานุภาพในการคุ้มครองป้องกัน.
มีที่มาจากการที่ท้าวโลกบาลทั้งสี่ (ท้าวจาตุมหาราชิกา) ได้มาเฝ้าพระพุทธเจ้า เพื่อกราบทูลว่ามียักษ์บางจำพวกไม่พอใจการปฏิบัติธรรมของภิกษุสงฆ์ จึงได้ทูลเสนอ "อาฏานาฏิยรักขา" ซึ่งเป็นบทสวดมนต์เพื่อป้องกันอันตรายจากอมนุษย์และภูตผีปีศาจ.
พระพุทธองค์ทรงอนุโมทนาและอนุญาตให้ภิกษุสงฆ์นำไปใช้ เพื่อป้องกันภัยและให้พ้นจากความทุกข์ยากลำบากต่างๆ โดยเฉพาะจากภยันตรายที่เกิดจากอมนุษย์.
เนื้อหาโดยสรุปจะกล่าวถึงการสรรเสริญพระพุทธเจ้าและพระรัตนตรัย รวมถึงการระลึกถึงอานุภาพของท้าวมหาราชทั้งสี่ และอ้างอิงถึงเทวดา ยักษ์ ผู้มีฤทธิ์ต่าง ๆ เพื่อเป็นเครื่องป้องกันคุ้มภัย.
ในปัจจุบัน อาฏานาฏิยสูตรยังคงเป็นบทสวดที่นิยมใช้ในพิธีเจริญพระพุทธมนต์ เพื่อความเป็นสิริมงคล ป้องกันภยันตราย และสร้างขวัญกำลังใจแก่พุทธศาสนิกชน.
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| อัคคัญญสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ลักขณสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สัมปสาทนียสูตร | พระพุทธเจ้า |