เทฺวธาวิตักกสูตร

สรุปเนื้อหา เทฺวธาวิตักกสูตร โดยย่อ

เทฺวธาวิตักกสูตร (Dvedhavitakka Sutta) เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงเล่าถึงประสบการณ์การบำเพ็ญเพียรในสมัยยังเป็นพระโพธิสัตว์ โดยทรงฝึกฝนการแบ่งแยกความคิดออกเป็น 2 ประเภท

ประเภทแรกคือ อกุศลวิตก (ความคิดอกุศล) ได้แก่ กามวิตก (ความคิดในกาม), พยาบาทวิตก (ความคิดในพยาบาท) และวิหิงสาวิตก (ความคิดในการเบียดเบียน) ซึ่งเป็นความคิดที่ก่อให้เกิดทุกข์ ไม่นำไปสู่ประโยชน์

ประเภทที่สองคือ กุศลวิตก (ความคิดกุศล) ได้แก่ เนกขัมมวิตก (ความคิดในการเสียสละ), อพยาบาทวิตก (ความคิดในความไม่พยาบาท) และอวิหิงสาวิตก (ความคิดในความไม่เบียดเบียน) ซึ่งเป็นความคิดที่นำไปสู่ความสงบและประโยชน์สูงสุด

พระองค์ทรงปฏิบัติโดยการละทิ้งความคิดอกุศลและเจริญความคิดกุศลอย่างต่อเนื่อง จนนำไปสู่การตรัสรู้สัมมาสัมโพธิญาณในที่สุด