| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 13 |
|---|---|
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | อภัยราชกุมาร |
| สถานที่ | พระเวฬุวัน กรุงราชคฤห์ |
| Link | อภยราชกุมารสูตร |
อภยราชกุมารสูตร (ม.ม. ๑๓/๓๙๕/๓๙๘) เป็นพระสูตรที่เล่าถึงเหตุการณ์ที่พระเจ้าอภัยราชกุมารถูกนิคหันถนาฏบุตร (ศาสดาของศาสนาเชน) ส่งมาทูลถามพระพุทธเจ้าด้วยคำถามเชิงลวงว่า "พระตถาคตตรัสวาจาที่ไม่เป็นที่พอใจ ไม่เป็นที่ชอบใจแก่ชนทั้งหลายบ้างหรือไม่?"
พระพุทธเจ้ามิได้ทรงตอบรับหรือปฏิเสธทันที แต่ทรงอธิบายหลักการตรัสวาจาของพระองค์ โดยเปรียบเทียบกับพ่อแม่ที่ต้องช่วยชีวิตลูกน้อยที่กำลังจะกลืนก้อนหิน แม้จะต้องทำให้ลูกไม่พอใจ ร้องไห้ก็ตาม พระองค์ตรัสวาจาเมื่อเห็นว่า: (1) เป็นความจริง (2) เป็นประโยชน์ และ (3) เหมาะสมกับกาลเวลาและสถานการณ์ โดยไม่คำนึงว่าจะเป็นที่พอใจหรือไม่
ใจความสำคัญของสูตรนี้คือ พระพุทธองค์ทรงตรัสวาจาด้วยเมตตาและกรุณา เพื่อประโยชน์สุขของสรรพสัตว์เป็นสำคัญ แม้บางครั้งอาจไม่ถูกใจ แต่เป็นสิ่งที่ถูกต้องและนำไปสู่การพ้นทุกข์.
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| ชีวกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พหุเวทนิยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พรหมายุสูตร | พระพุทธเจ้า |
| เสลสูตร ๓ | พระพุทธเจ้า |
| อปัณณกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหามาลุงกยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รัฏฐปาลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธนัญชานิสูตร | พระสารีบุตร |