| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 12 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | หมู่ภิกษุ |
| สถานที่ | พระเชตวัน กรุงสาวัตถี |
| Link | ธัมมทายาทสูตร |
ธัมมทายาทสูตร เป็นพระสูตรสำคัญในพระไตรปิฎก (ม.อุ. ๑๔/๒๕๑/๓๕๘) ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่ภิกษุทั้งหลาย เพื่อเตือนให้เป็นผู้สืบทอดพระธรรมอย่างแท้จริง
หัวใจสำคัญของสูตรนี้คือ พระองค์ทรงเตือนภิกษุให้เป็น "ธัมมทายาท" (ผู้สืบทอดธรรมะ) คือผู้ที่มุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรม เข้าถึงแก่นแท้ของคำสอน และพึ่งพาตนเองในการดำเนินชีวิตที่สงบ ไม่เป็นภาระแก่ผู้อื่นหรือยึดติดในลาภสักการะ แม้จะเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าประทานให้เองก็ตาม
ตรงกันข้ามกับ "อามิสทายาท" (ผู้สืบทอดอามิส หรือสิ่งของ) ซึ่งหมายถึงผู้ที่มุ่งหวังหรือยึดติดในปัจจัยสี่ (อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค) หรือสิ่งของต่างๆ การยึดติดเช่นนั้นจะนำมาซึ่งความลำบากใจ ไม่เป็นอิสระ และขัดขวางการบรรลุธรรม
พระสูตรนี้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการพึ่งตนเอง การฝึกฝนตนเอง และการถือธรรมะเป็นที่พึ่งหลัก เพื่อให้บรรลุถึงความหลุดพ้นจากทุกข์ และเป็นผู้ที่สมควรแก่การสืบทอดพระศาสนาอย่างแท้จริง
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| สัมมาทิฏฐิสูตร | พระสารีบุตร |
| มหาสติปัฏฐานสูตร ๑ | พระพุทธเจ้า |
| อลคัททูปมสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รถวินีตสูตร | พระปุณณมันตานีบุตร |
| มหาโคสิงคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สาเลยยกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาเวทัลลสูตร | พระสารีบุตร |
| จูฬเวทัลลสูตร | ธัมมทินนาเถรี |
| จูฬสีหนาทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาสีหนาทสูตร | พระพุทธเจ้า |