| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 12 |
|---|---|
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระเจ้ามหานามะ |
| สถานที่ | แคว้นสักกะ |
| Link | จูฬทุกขักขันธสูตร |
จูฬทุกขักขันธสูตร (ม.ม. ๑๓) เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าสนทนากับมหาลิลิจฉวี ผู้เข้าใจผิดว่าพวกนิครนถ์ (นักบวชเชน) ปฏิบัติด้วยการทรมานตนเพราะเชื่อว่าทุกข์คือสุข และมีจุดมุ่งหมายเพื่อความสุข (จากการไปเกิดในสวรรค์).
พระพุทธเจ้าทรงชี้แจงว่า นิครนถ์ไม่ได้เห็นทุกข์เป็นสุข แต่พวกเขาปฏิบัติด้วยการทรมานกายเพื่อชำระกรรมเก่าและป้องกันการสร้างกรรมใหม่ โดยมีจุดประสงค์เพื่อบรรลุสุข. อย่างไรก็ตาม พระองค์ทรงตรัสว่านิครนถ์ขาดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับอดีต อนาคต และหนทางแห่งการดับทุกข์ที่แท้จริง.
หลังจากนั้น พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงหนทางแห่งการดับทุกข์ที่ถูกต้องของพระองค์ ซึ่งเป็นไปตามมรรคมีองค์ ๘ อันนำไปสู่ปัญญา วิมุตติ (ความหลุดพ้น) และความสุขที่แท้จริง โดยไม่จำเป็นต้องทรมานตนเองอย่างหักโหมแต่เป็นการเดินตามทางสายกลาง.
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| สัมมาทิฏฐิสูตร | พระสารีบุตร |
| มหาสติปัฏฐานสูตร ๑ | พระพุทธเจ้า |
| อลคัททูปมสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รถวินีตสูตร | พระปุณณมันตานีบุตร |
| มหาโคสิงคสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สาเลยยกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาเวทัลลสูตร | พระสารีบุตร |
| จูฬเวทัลลสูตร | ธัมมทินนาเถรี |
| จูฬสีหนาทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาสีหนาทสูตร | พระพุทธเจ้า |